Onder redelijk goede omstandigheden is onze snijmais afgelopen maandag gehakseld. Ze ligt nu onder het zeil in Abbenbroek.
Hoewel het zondag flink had geregend, viel de schade die de zware hakselaar aan de grond toebracht mee. Er waren bijna geen sporen en ook de weg bleef schoon. Het hakselen is een vak apart en gebeurt met een machine met een grote messentrommel. De mais wordt naar binnen getrokken door de tanden van de zogenoemde maisbek. Een bek die in een keer acht rijen meeneemt. Daarna gaat de plant in zijn geheel door een messenkooi in de machine en wordt hij in stukjes gehakt. Een grote ventilator blaast al die kleine stukjes door een pijp in de wagen achter of naast de hakselaar. Vooral bij het ‘inbreken’ van een perceel moet de bestuurder van die kieper goed kunnen rijden. Hij moet namelijk de hele tijd achteruit de hakselaar volgen. En dat terwijl er geen mais over de randen van de kieper mag gaan… Ook opmerkelijk: de hakselaar heeft een sensor aan boord waarmee je niet alleen kunt zien wat het drogestofgehalte van de plant is en hoe hoog de opbrengst is. Dat is dan weer handig voor de veehouder die de mais ontvangt. Deze winter zal onze mais dus het voer zijn voor de 70 melkkoeien van familie Eijkelenboom in Abbenbroek. Overigens eten de dieren niet alleen mais, maar ook ingekuild gras en krachtvoer.
